nieuws

Bezuinigingen en decentralisaties stellen nieuwe eisen aan de lokale ambtenaar. Drie experts over de noodzaak van intuïtie, netwerken en onorthodox handelen. En hoe een Delftse programmamanager haar eigen baan heruitvond. 

Toen Alaa Abdulfatah bijna drie jaar geleden programmamanager binnenstad van Delft werd, schrok ze zich een hoedje. Het contact tussen de gemeente en de partners in de binnenstad bleek te bestaan uit tientallen overleggen met allemaal aparte belangengroepen. Deze bijeenkomsten waren vaak negatief, men beconcurreerde elkaar op macht. Er was geen ambitie, geen toekomstgerichtheid, geen gezamenlijkheid. Op een gegeven moment heeft Abdulfatah gezegd “Ik doe het niet meer! We praten met zijn allen samen, of we praten niet”. Nu zijn er vier netwerkbijeenkomsten per jaar, waaraan iedereen op zijn of haar eigen manier kan bijdragen.

Wat Abdulfatah deed, is revolutionair voor een lokale ambtenaar. ten eerste omdat haar besluit voor een belangrijk deel was ingegeven door intuïtie. Ten tweede omdat ze uit haar rol stapte als vertegenwoordiger van een gemeentelijk apparaat dat weet wat goed is voor de burgers en alles wel even oplost. En ten slotte omdat er een streven uit sprak om werkelijk bestaande problemen op te lossen in plaats van beleid te maken volgens een achter een gemeentelijk bureau bedachte blauwdruk.

Intuïtie, een netwerkende instelling en een onorthodoxe manier van werken: het lijken de drie meest noodzakelijke eigenschappen voor de gemeentelijke ambtenaar in tijden van decentralisaties en bezuinigingen. In de nieuwe netwerksamenleving gaan individuen gelijkwaardig met elkaar om en hebben systemen en hiërarchieën het nakijken.

Klik hier om het hele artikel te lezen.